İnsan neden başkalarıyla kuracağı ilişkiler yerine yalnızlığı seçer? Sizin de hayatınızda yalnızlığı her şeye tercih eden ‘birileri’ var mı? Peki neden?
Psikodinamik Kuram
Küçük yaşlarda sevgi, güven ve kabul duygularının eksikliği, kişide başkalarıyla yakın ilişki kurmanın bir tehdit olarak algılanmasına sebebiyet verebilir. Bu durumda yalnızlık duygusal riski ortadan kaldıran bir savunma mekanizması haline gelir.
Birey erken çocuklukta içselleştirdiği bakım veren figürlere göre bir iç dünya geliştirir. Bu iç temsiller soğuk, eleştirel veya uzak ise birey, yetişkinlik hayatında tekrardan bu duyguları yaşamamak için daha öngörülebilir bir durum olan yalnızlığı benimseyebilir.
Ayrıca kimi insanlar için yalnızlık bir savunma mekanizmasıdır. Başkalarıyla ilişkiye girmek yoğun kaygı, suçluluk veya değersizlik duygularını tetikliyorsa, kişi doğal olarak bu duygulardan korunmak için yalnızlığı seçer. Yani, yalnızlık keyfi bir durum değil bir korunma halidir.
Varoluşçuluk
Bu kurama göre, insan kendi yaşamını kurmakla yükümlüdür. Bu durum kaçınılmaz bir yalnızlığı içerir. Her ne kadar korkutucu olsa da bireyin özgürlüğünün temelini oluşturur.
Aynı zamanda varoluşçu düzlemde yalnızlık, kendinle yüzleşme / aynaya bakma anlamına gelebilir. Kişi toplumun ya da sosyal normların gürültüsünden sıyrılıp varoluşunun temellerini sorgulamayla baş başa kalır. Bu sorgulama içsel bir dönüşümün habercisidir. Bilinçli bir yalnızlık seçimi varlığın evrilmesine sebebiyet vereb
ilir.
Patoloji Mi? Büyüme Mi?
Yalnızlığı arzulamak bazı durumlarda savunma ve kaçış, bazı durumlarda ise özgürlük ve gelişimin habercisidir. Bu ayrım kişinin yalnızlıkla olan ilişkisini neye dayandırdığıyla bağlantılıdır. Siz de korkudan mı kaçtığınızı yoksa kendinizle mi yakınlaştığınızı merak ediyorsanız psikoterapiye yönelebilirsiniz.
👉 Şimdi Randevu Alın